چگونه توبه کنیم مکارم

کلیه حقوق مادی
و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی
خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی:
FARTECH/فرتک – فکور رایانه توسعه کویر –

چه جوری باید توبه کنیم و از کجا بدونیم که خدا توبه ی ما رو پذیرفته. راستش من ارتباط قلبی م با خدا خیلی خیلی قوی و دوستانه هست و خیلی ساده و بی آلایش…

در طول زندگی ممکن است که انسان مرتکب خطاهایی شده و آن خطاها سبب شود لکّه سیاهی در پرونده انسان ثبت گردد؛ در صورت تحقّق چنین حالتی می‌بایست جهت بر طرف کردن این لکّه سیاه اقداماتی را انجام داد که در این متن به آن خواهیم پرداخت.

سوال: چه جوری باید توبه کنیم و از کچا بدونیم که خدا توبه ی ما رو پذیرفته. راستش من ارتباط قلبی م با خدا خیلی خیلی قوی و دوستانه هست و خیلی ساده و بی آلایش، بعد از نماز توبه کردم  و دلم گواهی میده که خداوند منو بخشیده اما چون نمیدونم آیا توبه آداب و مراسم خاصی داره یا نه، یه کم ذهنم درگیره. ممنون میشم اگر منو راهنمایی کنید.

قبل از اين كه بخواهم پاسخ سوال شما را بدهم بهتر است كه تعريف توبه و اهميت آن را بيان كنيم. توبه در اصطلاح شرع بازگشت بنده از عصيان«گناه» و روي آوردن به اطاعت از خداوند را مي گويند. و در اهميت و ارزش توبه همين بس كه خداوند در قرآن كريم حدود 88 بار بندگانش را به توبه و بازگشت از گناهان دعوت كرده است و در آيات متعدي از بازگشت بندگانش ابراز خوشحالي كرده است همان گونه كه در قرآن كريم مي فرمايد: «بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، به درستی که خداوند بخشنده مهربان است. و به درگاه پروردگارتان باز گردید و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغ شما آید، سپس از سوی هیچ کس یاری نشوید».[1] و در جاي ديگري مي فرمايد: «و همگى بسوى خدا بازگرديد اى مؤمنان، تا رستگار شويد».[2]

اما اين توبه بر 4 ركن استوار است و هر كسي كه مي خواهد توبه اش مورد قبول خداوند واقع شود بايد  در زندگي خود اين 4 ركن را فراهم كند همان گونه كه امير المومنين(عليه‌السلام) در بيان اركان و اساس توبه مي فرمايد: «توبه بر چهار پايه استوار است 1- پشيمانى درونى 2- استغفار زبانى 3- استغفار عملى 4- تصميم جدّى بر عدم بازگشت به گناه»[3]چگونه توبه کنیم مکارم

نخستين قدم توبه پشيمانى درونى است یعنی حقيقتاً در درون قلب و روح و جان شخص توبه کننده تحوّل و انقلابى رخ دهد و از گناهى كه مرتكب شده تنفّر پيدا كند و پشيمان گردد.
ركن دوم: هر چند پشيمانى درونى اوّلين گام توبه است، ولى تنها ركن آن نيست. بدين جهت بايد اين تحوّل و انقلابى كه در درون او پيدا شده در ساير اعضاء بدنش نيز اثر بگذارد و به وسيله زبانش، كه ترجمان قلب او است، آشكار گردد. زبان هم به دنبال قلب از گناه توبه كند و استغفار گويد.بنابراين هماهنگى قلب و زبان در تنفّر از گناه، دو ستون از ستون‏هاى چهارگانه توبه است.
ركن سوم: اين حالت ندامت و پشيمانى از زبان به ساير اعضا هم منتقل شود و آن‏ها را به عكس العمل وادارد تا انسان براى جبران گذشته كارى انجام دهد. اعضاء انسان در اين مرحله سه كار می‌تواند انجام دهد، تا نهال نوپاى توبه استحكام يابد و بارور گردد:
الف) حق و حقوق مردم كه بر اثر گناهان پايمال شده را جبران كند؛ اگر غيبتى كرده، حلالیت بطلبد. اگر قلب مؤمنى را شكسته جبران كند. اگر مال مردم را تلف كرده، جبران نمايد. خلاصه هر حقّى از هر شخصى بر عهده اوست ادا كند.
ب) حقوق خداوند را نيز ادا كند؛ اگر عبادتى را ترك كرده انجام دهد. اگر ترك آن عبادت قضا و كفّاره‌اى دارد بجا آورد. و اين امور را به پس از مرگ موكول نكند!
ج) بدى ‏ها و خطاها و گناهان گذشته را با خوبى ‏ها و عبادات جبران نمايد. شاهد بر اين مرحله از توبه جمله «الّا الَّذينَ تابُوا وَ اصْلَحُوا»؛ «مگر كسانى كه توبه كردند و (به دنبال آن) خود را اصلاح نمودند». می‌‏باشد، كه در آيات متعدّدى از قرآن مجيد آمده است [4]. گناه مثل بيمارى است و اگر گناه كبيره باشد همانند بيماری‌‏هاى سخت است، شخصى كه مبتلا به بيمارى سختى می‌‏گردد و پس از معالجه و مداوا از بستر برمى‏ خيزد، قواى او تحليل رفته، چشم‏ها گودافتاده، لاغر شده و توانايى لازم ندارد. بايد علاوه بر معالجه و درمان، تقويت شود تا نيروى خويش را بازيابد. گناه نيز ايمان و فضايل انسانى را تضعيف می‌‏كند، پس از توبه بايد آن فضايل تضعيف شده را با كارهاى صالح و شايسته تقويت نمود.
ركن چهارم: تصميم به ترك گناه و عدم تکرار در آینده، يعنى توبه راه را به انسان تا آخر عمر نشان دهد.
و البته توبه دو ركن ديگر هم دارد كه اين ها كمال و آخرين درجات توبه است همان گونه كه حضرت در ادامه به دو ركن نهايي توبه اشاره مي كند و مي فرمايد: گوشتى كه از حرام و معصيت روئيده با ناراحتي و رنجي كه از طرق عبادت به انسان مي رسد اب كرده و از بين ببري[5] و اخرين و نهايت توبه كه بسيار موثر مي باشد و روح انسان را ملكوتي مي كند و انسان را به سوي كمال و سير و سلوك الي الله سوق مي دهد رساندن رنج عبادت به بدن است همان گونه كه حضرت در ادامه مي فرمايد: بچشانى بدن را الم و زحمت اطاعت همان طورى كه شيرينى گناه و معصيت را چشانده ‏است[6]

اگر كسي اين گونه توبه كرده باشد مطمئن باشد كه توبه او مورد قبول خداوند واقع شده است و از اين گونه توبه كردن لذت خواهد برد.

پی‌نوشت:
1. قُل یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلیَ أَنْفُسِهِم لاتَقنَطُوا مِن رَحمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ یَغفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الغَفُورُ الرَّحِیمُ وَ أَنِیبُوا إِلی رَبِّکُم وَ أَسلِمُوا لَهُ مِن قَبلِ أن یَأتِیَکُم العَذابُ ثُمَّ لاتُنصَرُونَ«زمر آیه 54.»
2. َ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَميعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ «سوره نور آيه 31»
3. «التَّوْبَةُ عَلى‏ ارْبَعَةِ دَعائِمٍ: نَدَمٌ بِالْقَلْبِ، وَ اسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ، وَ عَمَلٌ بِالْجَوارِحِ وَ عَزْمٌ انْ لايَعُودَ «  ميزان الحكمة، باب 459، حديث 2160،»
4. سوره بقره، آيه 160. شبيه اين جمله در آيات 89 آل عمران، 119 نحل، و 5 نور، نيز آمده است.
5. وَ الْخَامِسُ أَنْ تَعْمِدَ إِلَي اللَّحْمِ الَّذِي نَبَتَ عَلَي السُّحْتِ فَتُذِيبَهُ بِالاحْزَانِ حَتَّي تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَ يَنْشَأَ بَيْنَهُمَا لَحْمٌ جَدِيد«ارشاد القلوب الي الثواب ج1 ص 47»
6. السَّادِسُ أَنْ تُذِيقَ الْجِسْمَ أَلَمَ الطَّاعَةِ كَمَا أَذَقْتَهُ حَلَاوَةَ الْمَعْصِيَةِ فَعِنْدَ ذَلِكَ تَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّه«ارشاد القلوب الي الثواب ج1 ص 47»

ضمن اجرای ارکان توبه توجه داشته باشید که احساس ناامیدی فقط و فقط از جانب شیطان است پس در توبه وسواس نداشته باشید

سلان
وقتي ماتوخيابون راه ميريم كسيو نيبينيم ك نميشناسيم اگه دربارش حرفي بزنيم اونم غيبته؟
يااينكه دوستامون حرف بزنن مادوس نداشته باشيم غيبت بپاي ماهم نوشته ميشه؟
ياكسايي رو كه ميشناسيم دربارش غيبت نيكنن انا چون بزرگترن نميتونيم متذكر بشيم نميتونيمم مجلسو ترك كنيم دلاليلشم اينه ك رفتيم مهموني شبه ي دختر مجرد چطوري مجلسو ترك كنه؟

سلام علیکم …
«غيبت» به معناي پشت سر ديگران بدگويي كردن و سخن ناخوشايند گفتن است. اين تعريف با شمول و عمومي كه دارا است،‌ شامل انواع غيبت، بهتان، تهمت، فحش و حتي ذكر عيوب آشكار نيز مي‌شود، حال آن كه هر يك از اين‌ها در اصطلاح تعريف خاصي داشته و از نظر شرعي داراي احكام ويژه اي است و همه ‌آن‌ها از مصاديق غيبت به شمار نمي‌روند.
امّا غيبت در اصطلاح به اين معنا است كه شخص از عيب برادر ديني اش مطلع شود و در حالي كه آن فرد از بيان عيب ناراحت مي‌شود، آن را براي ديگري بازگو كند. بنابراين غيبت به معناي بدگويي كردن پشت سر ديگران و عيب را آشكار كردن است. غيبت حرام و از گناهان كبيره است.
ذكر محاسن و خوبي‌هاي افراد به عنوان تعريف و تمجيد آن‌ها غيبت نيست(1)، هر چند از افشاي خوبي‌هاي خود ناراحت شوند. البته در اين صورت “آزار” حساب مي‌شود كه حكم جداگانه اي دارد.(2)
از روايات بر مي‌آيد كه غيبت سه ركن دارد:
1ـ نخست اين كه سخني را پشت سر كسي بگويد؛ 2- ذكرعيوب پنهان باشد؛ 3- اگر غيبت شونده آن را بشنود ناراحت شود.(3)
حرمت غيبت از نظر فقهي، شرايطي دارد كه عبارتند از:
1. شخصي كه انسان در غياب او، عيبش را بازگو مي‏كند، مؤمن باشد؛ همان گونه كه خداوند متعالي در آيه شريفه سوره حجرات، غيبت را به خوردن گوشت برادر مؤمن تشبيه فرمود.
در همين زمينه، روايتي از امام صادق (ع) آمده است: ان من الغيبه ان تقول في اخيك ما ستره الله عليه؛ غيبت اين است كه درباره برادر مؤمنت عيبي را كه خدا براي او پوشانده است، بگويي.
2. از نظر شرعي، غيبت هنگامي‏پيش مي‏آيد كه پشت سر فرد، «عيب و نقص» او را بازگو كنند؛ ولي اگر كمالش را بگويند (راضي باشد يا نباشد) غيبت شمرده نمي‏شود.
3. عيب و نقصي كه شخص در غياب برادر يا خواهر مؤمنش مي‏گويد، نزد عموم ناخوشايند و ناپسند باشد؛ از اين رو اگر عامه مردم آن عيب را زشت بشمارند؛ ولي خود فرد غايب به بازگفتن آن راضي باشد، غيبت به شمار مي‏رود.
از رسول اكرم (ص) روايتي نقل شد كه حضرت در تعريف غيبت فرمود: «ذكرك اخاك بما يكره». مقصود از «يكره» در اين حديث، اين نيست كه آن چه را فقط برادرت خوش ندارد، ذكر كني؛ بلكه منظور، امري است كه به طور طبيعي و نزد عامه ناخوشايند باشد، زيرا خداوند متعال راضي نيست آبروي مؤمن در اجتماع بريزد.
حتي در مورد خودمان نيز اين امر را داريم كه خودمان را كوچك و خوار نكنيم. اميرمؤمنان (ع) ميفرمايد: ليس للمؤمن ان يذل نفسه. (5) مؤمن حق ندارد خودش را خوار كند.
پيامبر اكرم (ص): ان الله تبارك و تعالي فوض الي المؤمن كل شي‏ء الا اذلال نفسه.(6) خداوند بلندمرتبه همه چيز، جز ذليل كردن نفس را به مؤمن تفويض كرده است.
بنابراين از روايات مي‌توان برداشت كرد كه اگر مؤمن، عيب برادر مؤمن خود را كه ناپسند تلقي مي‏شود، پشت سرش بگويد و آن فرد هم راضي باشد، رضايتش موجب برداشته شدن حرمت اين عمل نمي‏شود.
4. عيب و نقصي در غياب فرد بازگو شود كه از مردم پوشيده بوده است؛ بنابراين اگر فردي به داشتن عيبي نزد مردم معروف باشد، بازگفتن آن نزد كسي كه از آن آگاهي دارد، حرام نيست.
حضرت موسي بن جعفر(ع) فرمود: من ذكر رجلا من خلفه بما هو فيه مما عرفه الناس لم يغتبه و من ذكره من خلفه بما هو فيه مما لايعرفه الناس اغتابه. (7)
كسي كه پشت سر شخصي چيزي را يادآور شود كه همه مردم مي‏دانند، غيبت نيست و اگر كسي پشت سر شخصي نقص يا عيبي را بگويد كه مردم نمي‏دانند، غيبت است.
اما با توجه به سوال، اگر منظور شما از نشناختن كسي كه در موردش غيبت مي شود، فقط اسم و فاميل فرد يا مشخصات ديگرش باشد، صحبت كردن در مورد او غيبت است. مثلا اگر كسي را با انگشت نشان بدهيم و در موردش سخني بگوييم غيبت است. چرا كه او را ديده ايم و داريم در موردش سخن مي گوييم. اما اگر دو نفر دارند در مورد كسي صحبت مي كنند كه من او را نمي شناسم، شنيدن سخنان آنان براي ما غيبت نيست.
پي‌نوشت‌ها:
1. امام خميني، استفتائات، ج 2، ص 617.
2.اخلاق عملي، آيت الله مهدوي كني،دفتر نشر فرهنگ اسلامي، ص 140.
3. مكارم شيرازي، اخلاق در قران،انتشارات علي ابن ابيطالب، ج3، ص108.
4. وسائل الشيعه، شيخ حر عاملي،آل البيت،بيروت، ج 12، ص 282، ح 16313.
5. مستدرك الوسائل،ميرزا حسين محدث نوري، آل البيت، بيروت، ج‏12، ص 210، ح 13908.
6. كافي،ثقة الاسلام كليني، انتشارات اسوه، ج 5، ص 63، ح‏3.
7. همان، ج 2، ص 358، ح 6.
موفق باشید.
…………………………………………………………………………
بخش دوم سوال شما: در صورتی که شما دوست نداشته باشید اگر برایتان مقدر است اون را امر به معروف کنید و او را هم از گفتن حرفهای ناپسند پشت سر دیگران باز دارید و اگر امکان امر به معروف نیست حرف را تغییر بدهید و مسائلی مطرح کنید که صحبت از فاز غیبت خارج شده و به مسائل دیگری که غیبت نیست کشیده شود و اگر این هم برایتان مقدور نیست از او جدا بشوید و اگر این هم مقدور نیست حد اقل هنگام غیبت توجه ای به حرفهای او نداشته باشید.
و اگر در محلی هستید که نمی توانید مکان را ترک کنید مثلا افرادی داخل اتاق یا سالن مشغول غیبت هستند شما از انجا به اشپزخانه بروید ولو صدای انها به اشپز خانه هم می رسد ولی همین که شما به نیت همراهی نکردن به اشپزخانه و ..رفته اید در غیت انها شریک نیستید و یا اگر در اتاق هستید خود را مشغول کاری کنید که ظاهر شما نشان دهد که توجه ای به حرفهای انها ندارید مثلا با گوشی موبایل مشغول شوید..یا با کاغذ و خودکاری مشغول نوشتن یا نقاشی باشید و …همه این حالات نشان از این است که شما به سخنان انها توجهی ندارید.

سلام.22سالمه.فکرمیکنم تاالان کثیف ترین ادم رورمین بودم.وهرگناهی رو که فکرش روکنید کردم.پشیمونم.میخام توبه کنم.ولی میترسم خداا نبخشم.دلم میخاد بهشتی باشم.میسه؟

منم خیلی دوست دارم خدا منو ببخشه تازه توبه کردم.امیدوارم سمتش نرم خدایا تنها تورو دارم خودت کمکم کن ک سمتش نرم

سلام علیکم …ان شاالله موفق باشید

سلام خدایا همه اونایی رو که به توبه رو کردن دست خالی برنگردن منم دست خالی برنگردم تو این هفته شهدای گمنام اوردن تو شهرمون اونا غواص بودنو با دست بسته شهید شدن خدایا به حق دستای بستشون دست خالی برمون نگردون…………….. امین

سلام خدایا همه اونایی رو که به توبه رو کردن دست خالی برنگردن منم دست خالی برنگردم تو این هفته شهدای گمنام اوردن تو شهرمون اونا غواص بودنو با دست بسته شهید شدن خدایا به حق دستای بستشون دست خالی برمون نگردون…………….. امین

سلام علیکم.. از این که نظرتون را زیر این مطلب نوشتید از شما تشکر می کنم، امیدوارم که خداوند توفیق توبه و عمل به دستوراتش را به همه ما عنایب بکنه…

سلام وخسته نباشید بنده سوالی دارم من قبلا مرتکب گناهان کبیره زیادی شدم آن بود که نمی‌توانستم بر نفس اماره خود غلبه کنم و خود را با خودارضایی خلاص میکردم و بعد آن خیلی پشیمان میشدم و به تازگی توبه کرده ام و نزدیک دو هفته است انجام نمیدهم و نماز هایم را سروقت میخوانم می‌گذارم قضا شود و از خدا خیلی طلب بخشش دارم بنده یه روز کم مونده بود که مرتکب همان گناه شوم که یاد خدا نزاشت انجام دهم ولی بر قبول توبه خود کمی شک دارم نمیدونم خداوند توبه من را بخشیده ? لطفا بنده را یاری فرمایید

من چطوری دیگه دروغ نگم خیلی اعصابم خورده دارم زجر می کشم من خیلی پاکم ولی نمیدونم چرا دارم دروغ میگم باید چیکار کنم تا رها شم و دروغ هایی ک در گذشته گفتم رو فراموش کنم و ذهنم آزاد شه خیلی حالم بده راهنمایی کنید ممنون

سلام.ببخشید من همش حس میکنم خدا نو نمیبینه اصلا واسش فرقی نداری من چجوری باشم با خدا قهر میشم یا التماسش میکنم هر کاری فکر کنی کردم خیلی دعا خوندمولی اصلا خدا حاضر نیست بهم نگاه کنه.هرسری دستامو میبرم سمت خدا خالی برمیگرده اما دلم نمیزاره نا امید شم یه حسی بهم میگه نا امید نشم.من یه گناه کردم امانمیتونم ترکش کنم 3بار تا الان توبه کردم از ته دلم بود چندین ماه گذشت دوباره شکستم ارادشو ندارم.الان روم نمیشه توبه کنم.اگه توبه کنم میترسم خدا بگه باز روت شد برگردی اینو دلم میگه.موندم چیکارکنم دوس دارم جوری توبه کنم که واقعی باشه..نمیدونم چرا هرکاری میکنم خدا بهم بی توجه لطفا جوابشو به ایمیلم بفرستین من نمیدونم کجا جواب ها رو میگین
ممنون میشم

با سلام و عرض ادب و احترام

من کار بسیار عجیب و زشتی کرده ام ولی الان از صمیم قلب توبه کردم.

پسری هجده ساله هستم و دچار بیماری مازوخیسم هستم و الان دچار ترس و مشکل بزرگی هستم

من مدتی را متاسفانه بطرز عجیبی علاقه مند به گدایی کردن شده بودم ، میدونم میپرسید چطور ممکنه و اینا ولی شدم متاسفانه اما نحوه گدایی کردنم نیز خیلی حقیرانه است بطوریکه جلوی اشخاص با پای برهنه می‌رفتم زانو میزدم و تقاضای کمک میکردم ولی هرگز هیچ پولی نمی‌گرفتند و میرفتم …… میدانم بسیار مسخره و عجیب و احمقانه است اما دست خودم نبود …….. یک شب من در جایی جلوی دو خانم زانو زدم و پول خواستم ولی یکی از خانم ها که حدوداً پنجاه ساله بود بلند شد و سعی کرد از من فیلم بگیرد و من نیز سریع فرار کردم و نمیدانم کاملاً از من فیلم گرفت یا نه مطمئن نیستم(گوشیش تا شو بود ) ولی پس از آن بشدت از کارم پشیمان شدم و از خدا طلب بخشش کردن و توبه کردم و هرگز این کار را انجام نخواهم داد….. اما الان مشکلی که دارم این است که آیا آن خانم فیلمنامه را پخش می‌کند و چگونه جلوی پخش شدنش را بگیرم یا به پلیس خبر می دهد و آیا من جرم کرده ام من هرگز پول نگرفته ام و توبه کردم و شاکی هم ندارم و خیلی دیر به دیر ( مثلاً ماهی یکبار) این کار را انجام داده ام و هرگز انجامش نخواهم داد ، آیا بنظرتان توی دردسر هستم ؟

سلام من هر وقت به يه مشكل بزرگ تو زندگيم به وجودمياد و تقريبا ميشه گفت ديگه از دس كسي كار برنمياد به خدا رجوع مي كنم ميشم زاهد پرهيزگار در صورتي كه تا قبلش گناهكار بودم و ياد خدام نبودم يعني يه جورايي توبه مي كنم و از خدا مي خوام كه كارمو درس كنم و منم قل ميدم كه ديگه هيچوقت فراموشش كنم و به تكليفام عمل كنم ولي چون جوابي نمي گيرم بعد يه مدت دوباره سرد ميشم و بيخيال تا دوباره برام مشكل پيش مياد باز ميام سمت خدابرا همي جديدا اينطور فكر مي كنم كه چطور مي تونم و با چه رويي مي تونم از كسي درخواست كنم كه تا ديروز يادشم نبودم حالا چون كارم گيره امدم از اين بابات خيلي ناراحتم برا همين ميگم خدا جوابمو نميدهص

با سلام. پاسخ شما به زودی در این آدرس تقدیم خواهد شد: http://welayatnet.com/node/129095

سلام من توبه کردم نمیدونم قبول شده یانه؟؟؟

بعد مگه نمیگن خدا از مادر مهربونتره پس عذاب قبر چیه؟؟

با سلام؛ پاسخ شما به زودی در این آدرس تقدیم خواهد شد

http://welayatnet.com/node/129602

سلام من یه روز رفتم پیش استادم و ازشون خواستم که راهنمایی کنن چون با مامانم یه کمی درگیر بودم. اما جلو بچه ها مثلا گفتم که مامانم گیر میدهو…. از خودم خیلی ناراحتم و یکی ددو روز طول کشید تا متوجه شدم از مامانم غیبت کردم خیلی از خودم بدم اومده. و این منو اذیت میکنه که چرا جلو بقیه ایو گفتم راستی اصلا من با مامانم مشکلی ندارم گاهی اوقات یه چیزایی پیش میاد وگرنه خیلییییی دوستشون دارم و مثل دوتا دوستیم حالا چه کنم؟

سلام. نویسنده این مطلب، بعلت مشغله دیگر تشریف ندارند. مطلب نوشته شده ایشان را مجددا مطالعه بفرمایید اگر مشکل برطرف نشد، سوال خود را از طریق این لینک ارسال بفرمایید و کدپیگیری را یادداشت کنید:

http://www.welayatnet.com/fa/node/add/forum

سلام .من امروز روز دوم اول ماه صفر پنجشنبه مرتکب گناه شدم که خداشاهده من اصلا راضی نبودم و سعی کردم که مرتکب گناه نشم و همش از خدا و گناهش برای دیگران میگفتم اما متاسفانه به اصرار کسانی شد انچه که نباید میشد من الان بشدت پشیمون هستم و از ته قلبم توبه کردم،شاید براتون عجیب باشه یه اتفاقی پیش اومد که من نشانه ی خدارو دیدم که توبه کردم این شعر برای من اومد(گنه کردی بیا میبخشمت گفتم که غفارم/تو با خود دشمنی کردی ولی من دوستت دارم)پشتم لرزید شاید باورتون نشه اما عین حقیقته من واقعا توبه کردم خدا منو ببخشه

انشالله 

اطلاعات بیشتر در مورد فرمت‌های متنی

9